اوضاع پرستاری و احوال پرستار// بیچاره پرستار!
تا بوده و تا هست اسیر است و گرفتار// بیچاره پرستار!
اوضاع، چه اوضاعی و احوال، چه حالی؟// در گردش ایّام
افتاده به منّت‌کشی دکتر غدّار// بیچاره پرستار!
بی‌پولی و بی‌خوابی و دردِ کمر و سِل// ای وای دلم دل!
یا صبح، و یا عصر، و یا هر دو، و شبکار// بیچاره پرستار!
جز تهمت و تحقیر و ستم حاصل او چیست؟// از هرکس و ناکس
توهین و سرافکندگی و ذلّت بسیار// بیچاره پرستار!
هستند چو نوکر، درِ دکّان طبابت// انگار بدهکار
بیچاره نگهبان، خدمه، مردم بیمار// بیچاره پرستار!
توصیف پرستاری ما نیست به جز این// بی‌منّت و بی‌مزد
حمّالی و بیگاری یک مشت ستمکار// بیچاره پرستار!
اوقات خوش آن بود که با پول به سر شد// ای حضرت آقا!
با سفره‌ی خالی چه کند آدمِ ناچار// بیچاره پرستار !
در هیچ کجا مثل همین کشور ایران// این مهد عدالت
این‌قدر نشد از طرف دولت خود خوار// بیچاره پرستار!
....
در خواب فقط زندگی توست چو آدم// خوابی که نداری!
همکار گلِ من! به خدا روم به دیوار// بیچاره! پرستار!